Roman Koba
Kultyxgatan 18
723 51 Västerås
tel./fax 021-41 60 25

Ur. 9 sierpnia 1916 roku w Jaroslawiu.
Od 1926 roku harcerz. W 1936 r. zdaje mature w mat.- przyr. gimnazjum i od jesieni do sierpnia 1939 r. jest uczniem Szkoly Podchorazych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. 1 sierpnia zostaje promowany na podporucznika i jako dowódca plutonu w 71 pp w Zambrowie, przygotowuje odcinek obronny nad Biebrza k.Wizny.

Po wybuchu wojny bierze udzial w kilku starciach z ubezpieczeniami armii hitlerowskiej, która z Prus Wschodnich przebila sie pod Rózanem n/Narwia i podazala ku Warszawie. Aby wyjsc z okrazenia, 11 wrzesnia dywizja naciera w kierunku wschodnim na Zambrów. Po osiagnieciu pierwszych zabudowan w patrolu bojowym, zostaje ranny odlamkiem artyleryjskim w noge i chroni sie w najblizszym domu, dzieki czemu unika niewoli. Po szesciu dniach rozpoczyna wedrówke na poludnie w strone Warszawy, do której dostep jest zamkniety przez zelazny pierscien. Do kapitulacji Warszawy jest w poblizu, a nastepnie rozpoczyna wedrówke na poludnie do Jaroslawia, do którego dociera 9 pazdziernika, po przeprawie wplaw przez San, który stal sie granica miedzy okupacja niemiecka i sowiecka.

Jesienia zostaje zaprzysiezony w ZWZ i przeprowadza rozpoznanie urzadzen przeladunku kolejowego w Zurawicy, gdzie Sowiety rozpoczely dostawe benzyny i zboza dla Hitlera. Zagrozony w Jaroslawiu, znajduje zatrudnienie w gospodarstwie rolnym pod Krakowem, gdzie przebywa do sierpnia 1943 r. Po powrocie do Jaroslawia bierze czynny udzial w oddziale dywersyjnym RAK, jako zastepca dowódcy, którym jest brat Wladyslaw. Udzial w przygotowaniach dywersyjnych za Sanem i w likwidowaniu posterunków zandarmerii. Ostatnia akcja przed aresztowaniem to zdobycie broni w obozie pracy w Szówsku N/Sanem.

Aresztowany 9 stycznia 1944 przez Gestapo, po 2 miesiecznym pobycie w wiezieniu zakonczonym przesluchaniem z zastosowaniem tortur, zostaje przeslany do wiezienia do Tarnowa, a nastepnie do Montelupich w Krakowie. W kwietniu wywieziony do KL Gross-Rosen, nastepnie do Lieberose, Sachsenhausen i Bergen - Belsen.

Uwolniony przez wojska angielskie 15 kwietnia 1945 w stanie wycienczenia po przebytych chorobach. W ramach zaproszenia przez szwedzki rzad, przybywa do Malmö 27 czerwca, na leczenie.
10 marca 1946 rozpoczyna prace w przemysle metalowym, a 5 listopada przenosi sie do Västerås. Tu 29 grudnia 1946 roku bierze udzial w zorganizowaniu Zwiazku Polaków. Wraz z przyszla malzonka Hanna i bratem Józefem w zarzadzie, organizuje biblioteke, spotkania towarzyskie i zabawy taneczne oraz przy pomocy Szwedów intensywne zbiórki odziezy i obuwia celem wyslania dla Caritasu w Polsce, przy pomocy ks. pral. Czeslawa Chmielewskiego i mec. Bozyslawa Kurowskiego w Lund. Czlonkowie deklaruja cotygodniowa skladke na pomoc do Polski, w wysokosci wynagrodzenia za 1 godzine pracy. Z czasem powstaje zespól tanców ludowych, kólko teatralne i od 1954 r. szkólka sobotnia przedmiotów ojczystych.
Az do przejscia na emeryture pracuje w firmie ASEA, jako kierownik dzialu zaopatrzenia maszynowego.

Inne zaangazowania to:

  • czlonek zarzadu SPK Västmanland od 1946 r.
  • prezes Oddzialu Zolnierzy AK w Szwecji od 1976 r.
  • prezes Kongresu Polaków w Szwecji od 1986 r.
  • Harcmistrz - hufcowy Hufca "Wawel".

Odznaczony :

  • Medalem Zaslugi Exsuli Dene De Ecclesia Merito,
  • Srebrnym Krzyzem Zaslugi,
  • Zlota Odznaka Honorowa SPK,
  • Krzyzem AK,
  • Medalem Wojskowym - Polska Swoim Obroncom,
  • Krzyzem Kampanii Wrzesniowej,
  • Zlotym Medalem Skarbu Narodowego,
  • Krzyzem Kawalerskim Orderu Polonia Restituta, nadanym przez Rzad RP na Uchodzstwie (1987),
  • Krzyzem Komandorskim Orderu Polonia Restituta, nadanym przez Prezydenta RP (1991).

Czlonkowie naszego Zwiazku